Często zadawane pytania

Nie każdy gatunek sprawdza się równie dobrze jako paliwo do kominka. Oto kilka podpowiedzi, jak wybrać dobre drewno:

W piecach drzewnych pal tylko drewnem naturalnym lub brykietem z drewna , nie wrzucaj papieru, śmieci, tworzyw sztucznych, trawy etc.
Unikaj drewna drzew iglastych, które posiada dużo żywicy, przez co zanieczyszcza piec plamami, tworzy dużo dymu i zanieczyszcza wnętrze pieca oraz przewody kominowe.  Używaj drewna drzew liściastych, które nie zawiera żywicy, pali się równo, nie tworzy dużej ilości dymu i sadzy.
Wybieraj drewno twarde, np. dąb, grab i buk, które w trakcie spalania daje najwięcej ciepła. Drewno miękkie, np. topola, nadaje się na podpałkę, ponieważ pali się bardzo szybko. Nie pal świeżego drewna, ponieważ zaraz po ścięciu zawiera 50-70% wody, przez co pali się słabo, mocno dymi i daje niewiele ciepła.
Pal tylko drewno sezonowane, czyli wysuszone w odpowiedni sposób – pocięte na szczapy drewno należy ułożyć na pryzmach pod zadaszeniem i pozostawić na okres najlepiej dwóch lat, aby wilgotność nie przekraczała 20%. 

Najlepsze gatunki drzew do palenia w kominku:

Dąb – pali się długo, posiada wysoką wartość opałową.
Grab – uchodzi za najlepszy opał, pali się długo i daje dużo ciepła.
Jesion – to drewno zawiera mało wody już w stanie świeżym, a do tego schnie bardzo szybko, doskonały wybór dla spóźnialskich kominkowiczów, pali się długo i równomiernie.
Buk – ma wysoką wartość opałową.

Kilka dobrych rad, jak palić w kominku:

Ilość opału uzależniona jest od pojemności paleniska. Zaleca się jednak, aby jednorazowo nie wkładać do kominka więcej niż 5 kilogramów opału. Pamiętaj, aby przed każdym rozpaleniem uprzątnąć znajdujący się w nim popiół.
Jak rozpalić w kominku? Najlepszą metodą będzie rozpalanie od góry. Na dnie paleniska ułóż kilka rozłupanych polan twardego, wysokokalorycznego drewna o wilgotności do max 20%. Ich średnica  nie powinna przekraczać 10-15 centymetrów. Na polanach ułóż drobno posiekane drewno na podpałkę. Wykorzystaj suche i miękkie gatunki drewna. Między polanami pozostaw przestrzeń, która pozwoli na swobodny dopływ powietrza. Na górze stosu umieść kilka kostek rozpałki nasączonych parafiną. Nie używaj do tego gazet, ponieważ opary pochodzące z farb drukarskich mogą być silnie trujące. Zadbaj o doprowadzenie do kominka odpowiedniej ilości tlenu.

Szyba w kominku wykonana jest z żaroodpornej ceramiki szklanej, odpornej na temperaturę 800ºC. Nie rozszerza się pod wpływem temperatury, a wszelkie jej uszkodzenia mogą nastąpić tylko w przypadku uderzenia mechanicznego.
Podstawowym warunkiem, który trzeba spełnić, żeby szyba kominkowa szybko nie ulegała zabrudzeniu jest palenie suchym drewnem - maksymalna wilgotność nie powinna przekraczać 20%. Nadmierne brudzenie się szyby może wynikać również z powodu mało intensywnego spalania (palenie przy bardzo małym płomieniu) . 
Do czyszczenia żaroodpornej ceramiki szklanej należy używać płynu do czyszczenia szyb kominkowych. Po myciu trzeba też dokładnie oczyścić szybę z resztek płynu, gdyż wypalając się mogą one mocno przywrzeć do szkła. Należy uważać aby preparat czyszczący nie spłynął na sznury uszczelniające szybę (najlepiej spryskać papierowy ręcznik, przyłożyć do szyby i chwilę odczekać).  Myć tylko zimną szybę. Wykluczone jest używanie materiałów ściernych mogących uszkodzić szybę.
UWAGA: U większości producentów szyba nie jest objęta gwarancją. 

Bardzo ważne jest, aby przed rozpoczęciem palenia w kominku sprawdzić drożność instalacji odprowadzenia spalin (zgodnie z obowiązującym prawem – konserwacja komina dymnego powinna być dokonywana co najmniej 2 razy w roku). Drożny komin zapewni prawidłowy ciąg kominowy, który umożliwi bezpieczne i efektywne spalanie drewna w kominku.
O wyczyszczenie komina należy poprosić fachowca. Wedle obowiązującego prawa konserwacja i czyszczenie przewodów kominowych powinno być dokonywane przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje czyli czeladnika lub mistrza kominiarskiego.
We własnym zakresie można jedynie oczyścić komin z nieczystości, które nagromadziły się podczas eksploatacji, wykonuje się to poprzez otwarcie drzwiczek rewizyjnych i opróżnienie ich z nagromadzonych tam zanieczyszczeń.

Nie otwierajcie drzwiczek zanim drewno nie rozpali się dobrze! 
W prawidłowo rozpalanym kominku ("od góry") drewno dokładamy dopiero na żar. Jeśli musicie zrobić to wcześnie róbcie to ostrożnie. Najpierw drzwiczki trochę uchylcie, aby wyrównały się ciśnienia a po około 10 sekundach otwórzcie na czas naprawdę konieczny.
Jeśli został zamontowany szyber jako regulator ciągu kominowego - otworzyć szyber przy każdorazowym otwarciu drzwi; 
Niedostateczny dopływ powietrza do pomieszczenia, w którym zainstalowane jest urządzenie (zapewnić odpowiednią wentylację w pomieszczeniu lub doprowadzić powietrze do komory spalania zgodnie z wytycznymi instrukcji); Przyczyną dymienia mogą być również warunki atmosferyczne: niskie ciśnienie, mgły i opady, gwałtowne zmiany temperatury; 
Niedostateczny ciąg kominowy - w takim przypadku konieczne jest wezwanie kominiarza.

Szamotowa wykładka komory spalania chroni płaszcz paleniska przed wysokimi temperaturami oraz zwiększa doskonalsze dopalanie płonących gazów drzewnych. Do uszkodzenia tych elementów wykonanych z szamotu w większości przypadków dochodzi mechanicznie, podczas dokładania drewna. Sam fakt że szamot jest pęknięty nie jest powodem do jego natychmiastowej wymiany. Samoistne pęknięcie szamotu niema wpływu na proces spalania ani na żywotność paleniska. Szamot nie może być jednak przedziurawiony aż do stalowego korpusu. Jeśli szamot będzie przedziurawiony na wylot, dokonajcie wymiany według schematu pokazanego w instrukcji obsługi. UWAGA Szamot jest kruchy dlatego trzeba obchodzić się z nim ostrożnie . Polana należy dokładać tak aby nie uderzać o szamot i go nie uszkadzały. 

Podczas pierwszych godzin palenia w kominku będzie wydobywał się zapach farby korpusu. Jest to całkowicie normalne. W tym czasie należy silnie wietrzyć pomieszczenie. (Zjawisko może wystąpić nawet przy kilku pierwszych paleniach). 

• mała ilość opału w palenisku (załadować palenisko zgodnie z instrukcją)
• zbyt duża wilgotność drewna użyta do spalania (używać drewna o wilgotności do 20%) duża część pozyskanej energii utracona w procesie odparowania wody
• zbyt mały ciąg kominowy (dokonać kontroli kominiarskiej przewodu kominowego)

Zjawisko niedostatecznego grzania pomimo dobrego spalania w komorze spalania:

• niskokaloryczne „miękkie” drewno (używać drewna zgodnie z zalecanym w instrukcji)
• zbyt duża wilgotność drewna użyta do spalania (używaćdrewna o wilgotności do 20%)
• zbyt rozdrobnione drewno, zbyt grube polana drewna

Filmy instruktażowe dotyczące obsługi produkowanego przez firmę Tatarek regulatora - RT-08 OM GRAFIK. 

• Część I: informacje o zaletach stosowania, funkcjach klawiszy obsługowych, sygnalizacji pracy regulatora i opisie poszczególnych ekranów pracy
• Część II: dotyczy właściwej zmiany najważniejszych parametrów pracy

Dz.U.2015.0.1422 t.j. – Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Stan prawny aktualny na dzień: 22.08.2017r.)

§ 132. Zasady instalowania urządzeń ogrzewczych

1. Budynek, który ze względu na swoje przeznaczenie wymaga ogrzewania, powinien być wyposażony w instalację ogrzewczą lub inne urządzenia ogrzewcze, niebędące piecami, trzonami kuchennymi lub kominkami.
2. Dopuszcza się stosowanie pieców i trzonów kuchennych na paliwo stałe w budynkach o wysokości do 3 kondygnacji nadziemnych włącznie, jeżeli nie jest to sprzeczne z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przy czym w budynkach zakładów opieki zdrowotnej, opieki społecznej, przeznaczonych dla dzieci i młodzieży, lokalach gastronomicznych oraz pomieszczeniach przeznaczonych do produkcji żywności i środków farmaceutycznych – pod warunkiem uzyskania zgody właściwego państwowego inspektora sanitarnego.
3. Kominki opalane drewnem z otwartym paleniskiem lub zamkniętym wkładem kominkowym mogą być instalowane wyłącznie w budynkach jednorodzinnych, mieszkalnych w zabudowie zagrodowej i rekreacji indywidualnej oraz niskich budynkach wielorodzinnych, w pomieszczeniach:

1) o kubaturze wynikającej ze wskaźnika 4 m3/kW nominalnej mocy cieplnej kominka, lecz nie mniejszej niż 30 m3,
2) spełniających wymagania dotyczące wentylacji, o których mowa w § 150 ust. 9,
3) posiadających przewody kominowe określone w § 140 ust. 1 i 2 oraz § 145 ust. 1,
4) w których możliwy jest dopływ powietrza do paleniska kominka w ilości:
a) co najmniej 10 m3/h na 1 kW nominalnej mocy cieplnej kominka – dla kominków o obudowie zamkniętej,
b) zapewniającej nie mniejszą prędkość przepływu powietrza w otworze komory spalania niż 0,2 m/s – dla kominków o obudowie otwartej.

§ 133. Instalacja ogrzewcza wodna

1. Instalację ogrzewczą wodną stanowi układ połączonych przewodów wraz z armaturą, pompami obiegowymi, grzejnikami i innymi urządzeniami, znajdujący się za zaworami oddzielającymi od źródła ciepła, takiego jak kotłownia, węzeł ciepłowniczy indywidualny lub grupowy, kolektory słoneczne lub pompa ciepła.
2. Instalację ogrzewczą powietrzną stanowi układ połączonych kanałów i przewodów powietrznych wraz z nawiewnikami i wywiewnikami oraz elementami regulacji strumienia powietrza, znajdujący się pomiędzy źródłem ciepła podgrzewającym powietrze a ogrzewanymi pomieszczeniami. Funkcję ogrzewania powietrznego może także pełnić instalacja wentylacji mechanicznej.
3. Instalacja ogrzewcza wodna powinna być zabezpieczona przed nadmiernym wzrostem ciśnienia i temperatury, zgodnie z wymaganiami Polskich Norm dotyczących zabezpieczeń instalacji ogrzewań wodnych.
4. Wyroby zastosowane w instalacji ogrzewczej wodnej powinny być dobrane z uwzględnieniem wymagań Polskiej Normy dotyczącej jakości wody w instalacjach ogrzewania oraz z uwzględnieniem korozyjności wody i możliwości zastosowania ochrony przed korozją.
5. Instalacja ogrzewcza wodna powinna być zaprojektowana w taki sposób, aby ilość wody uzupełniającej można było utrzymywać na racjonalnie niskim poziomie.
6. Instalacja ogrzewcza wodna systemu zamkniętego lub wyposażona w armaturę automatycznej regulacji powinna mieć urządzenia do odpowietrzania miejscowego, zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy dotyczącej odpowietrzania instalacji ogrzewań wodnych.
7. Zabrania się stosowania kotła na paliwo stałe do zasilania instalacji ogrzewczej wodnej systemu zamkniętego, wyposażonej w przeponowe naczynie wzbiorcze, z wyjątkiem kotła na paliwo stałe o mocy nominalnej do 300 kW, wyposażonego w urządzenia do odprowadzania nadmiaru ciepła.
8. Instalacja ogrzewcza wodna systemu zamkniętego z grzejnikami, w części albo w całości może być przystosowana do działania jako wodna instalacja chłodnicza, pod warunkiem spełnienia wymagań Polskich Norm dotyczących jakości wody w instalacjach ogrzewania i zabezpieczania instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego z naczyniami wzbiorczymi przeponowymi.
9. Straty ciepła na przewodach zasilających i powrotnych instalacji wodnej centralnego ogrzewania powinny być na racjonalnie niskim poziomie. Izolacja cieplna tych przewodów powinna spełniać wymagania określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
10. Straty ciepła na przewodach ogrzewania powietrznego powinny być na racjonalnie niskim poziomie. Izolacja cieplna tych przewodów powinna spełniać wymagania określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 140. Wymogi przewodów kominowych

1. Przewody (kanały) kominowe w budynku: wentylacyjne, spalinowe i dymowe, prowadzone w ścianach budynku, w obudowach, trwale połączonych z konstrukcją lub stanowiące konstrukcje samodzielne, powinny mieć wymiary przekroju, sposób prowadzenia i wysokość, stwarzające potrzebny ciąg, zapewniający wymaganą przepustowość, oraz spełniające wymagania określone w Polskich Normach dotyczących wymagań technicznych dla przewodów kominowych oraz projektowania kominów.
2. Przewody kominowe powinny być szczelne i spełniać warunki określone w § 266.
3. (uchylony).
4. Wewnętrzna powierzchnia przewodów odprowadzających spaliny mokre powinna być odporna na ich destrukcyjne oddziaływanie.
5. Przewody kominowe do wentylacji grawitacyjnej powinny mieć powierzchnię przekroju co najmniej 0,016 midx2 oraz najmniejszy wymiar przekroju co najmniej 0,1 m.

§ 141. Zakazy dotyczące postępowania z przewodami kominowymi

Zabrania się stosowania:
1) grawitacyjnych zbiorczych przewodów spalinowych i dymowych, z zastrzeżeniem § 174 ust. 3;
2) zbiorczych przewodów wentylacji grawitacyjnej;
3) indywidualnych wentylatorów wyciągowych w pomieszczeniach, w których znajdują się wloty do przewodów spalinowych.

§ 142. Wyprowadzanie przewodów kominowych

1. Przewody kominowe powinny być wyprowadzone ponad dach na wysokość zabezpieczającą przed niedopuszczalnym zakłóceniem ciągu.
2. Wymaganie ust. 1 uznaje się za spełnione, jeżeli wyloty przewodów kominowych zostaną wyprowadzone ponad dach w sposób określony Polską Normą dla kominów murowanych.
3. Dopuszcza się wyprowadzanie przewodów spalinowych od urządzeń gazowych z zamkniętą komorą spalania bezpośrednio przez ściany zewnętrzne budynków.

§ 143. Nasady kominowe

1. W budynkach usytuowanych w II i III strefie obciążenia wiatrem, określonych Polskimi Normami, należy stosować na przewodach dymowych i spalinowych nasady kominowe zabezpieczające przed odwróceniem ciągu, przy zachowaniu wymagań § 146 ust. 1.
2. Nasady kominowe, o których mowa w ust. 1, należy również stosować na innych obszarach, jeżeli wymagają tego położenie budynków i lokalne warunki topograficzne.
3. Wymagania ust. 1 i 2 nie dotyczą palenisk i komór spalania z mechanicznym pobudzaniem odpływu spalin.

§ 144. Obciążenie stropami

1. Ściany, w których znajdują się przewody kominowe, mogą być obciążone stropami, pod warunkiem spełnienia wymagań dotyczących bezpieczeństwa konstrukcji, a także jeżeli nie spowoduje to nieszczelności lub ograniczenia światła przewodów.
2. Trzonów kominowych wydzielonych lub oddylatowanych od konstrukcji budynku nie można obciążać stropami ani też uwzględniać ich w obliczeniach jako części tej konstrukcji.

§ 145. Przewody kominowe dla urządzeń kuchennych, piecyków i pieców

1. Trzony kuchenne i kotły grzewcze na paliwo stałe oraz kominki z otwartym paleniskiem lub zamkniętym wkładem kominkowym o wielkości otworu paleniskowego kominka do 0,25 m2 mogą być przyłączone wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu kominowego dymowego, posiadającego co najmniej wymiary 0,14×0,14 m lub średnicę 0,15 m, a w przypadku trzonów kuchennych typu restauracyjnego oraz kominków o większym otworze paleniskowym – co najmniej 0,14×0,27 m lub średnicę 0,18 m, przy czym dla większych przewodów o przekroju prostokątnym należy zachować stosunek wymiarów boków 3:2.
2. Piece na paliwo stałe, posiadające szczelne zamknięcie, mogą być przyłączone do jednego przewodu kominowego dymowego o przekroju co najmniej 0,14×0,14 m lub średnicy 0,15 m, pod warunkiem zachowania różnicy poziomu włączenia co najmniej 1,5 m oraz nieprzyłączania więcej niż 3 pieców do tego przewodu.
3. Piece, o których mowa w ust. 2, usytuowane na najwyższej kondygnacji powinny być przyłączone do odrębnego przewodu dymowego.
4. Przyłączenia urządzeń gazowych do przewodów spalinowych powinny odpowiadać warunkom określonym w § 174 i 175.

§ 146. Dostępność do czyszczenia i kontroli

1. Wyloty przewodów kominowych powinny być dostępne do czyszczenia i okresowej kontroli, z uwzględnieniem przepisów § 308.
2. Przewody spalinowe i dymowe powinny być wyposażone, odpowiednio, w otwory wycierowe lub rewizyjne, zamykane szczelnymi drzwiczkami, a w przypadku występowania spalin mokrych – także w układ odprowadzania skroplin.

§ 264. Zabezpieczenie palnych elementów wystroju wnętrz

Palne elementy wystroju wnętrz budynku, przez które lub obok których są prowadzone przewody ogrzewcze, wentylacyjne, dymowe lub spalinowe, powinny być zabezpieczone przed możliwością zapalenia lub zwęglenia.

§ 265. Wymogi dotyczące palenisk

1. Palenisko powinno być umieszczone na podłożu niepalnym o grubości co najmniej 0,15 m, a przy piecach metalowych bez nóżek – 0,3 m. Podłoga łatwo zapalna przed drzwiczkami palenisk powinna być zabezpieczona pasem materiału niepalnego o szerokości co najmniej 0,3 m, sięgającym poza krawędzie drzwiczek co najmniej po 0,3 m.
2. Palenisko otwarte może być stosowane tylko w pomieszczeniu, w którym nie występuje zagrożenie wybuchem, w odległości co najmniej 0,6 m od łatwo zapalnych części budynku. W pomieszczeniach ze stropem drewnianym palenisko otwarte powinno mieć okap wykonany z materiałów niepalnych, wystający co najmniej 0,3 m poza krawędź paleniska.
3. Piec metalowy lub w ramach metalowych, rury przyłączeniowe oraz otwory do czyszczenia powinny być oddalone od łatwo zapalnych, nieosłoniętych części konstrukcyjnych budynku co najmniej 0,6 m, a od osłoniętych okładziną z tynku o grubości 25 mm lub inną równorzędną okładziną – co najmniej 0,3 m.
4. Piec z kamienia, cegły, kafli i podobnych materiałów niepalnych oraz przewody spalinowe i dymowe powinny być oddalone od łatwo zapalnych, nieosłoniętych części konstrukcyjnych budynku co najmniej 0,3 m, a od osłoniętych okładziną z tynku o grubości 25 mm na siatce albo równorzędną okładziną – co najmniej 0,15 m.

§ 266. Wymogi dotyczące przewodów spalinowych i dymowych

1. Przewody spalinowe i dymowe powinny być wykonane z wyrobów niepalnych.
2. Przewody lub obudowa przewodów spalinowych i dymowych powinny spełniać wymagania określone w Polskiej Normie dotyczącej badań ogniowych małych kominów.
3. Dopuszcza się wykonanie obudowy, o której mowa w ust. 2, z cegły pełnej grubości 12 cm, murowanej na zaprawie cementowo-wapiennej, z zewnętrznym tynkiem lub spoinowaniem.
4. Między wylotem przewodu spalinowego i dymowego a najbliższym skrajem korony drzew dorosłych należy zapewnić zachowanie odległości co najmniej 6 m, z zastrzeżeniem § 271 ust. 8.

UCHWAŁA NR V3612017 SEJMIKU WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO (TZW. UCHWAŁA ANTYSMOGOWA)

Uchwała z dnia 7 kwietnia 2017 r. w sprawie wprowadzenia na obszarze województwa śląskiego ograniczeń w zakresie eksploatacji instalacji, w których następuje spalanie paliw

UCHWAŁA NR V3612017 SEJMIKU WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO
uchwala_antysmogowa_slaskie_skrot_dot_kominkow
UCHWAŁA NR V3612017 SEJMIKU WOJEWÓDZTWA ŚLĄSKIEGO

Wyśrubowane przepisy unijne odnoszące się do emisji spalin pieców, kominków i innych urządzeń energetycznych wejdą w życie w 2022 r. Jednak już teraz na rynku są dostępne kominki, które spełniają najsurowsze wymagania środowiskowe. 

Kogo dotyczy uchwała antysmogowa?

Uchwała antysmogowa to regulacja prawna, która będzie dotyczyć wszystkich użytkowników kotłów, pieców i kominków na paliwo stałe w Śląskiem od 1 września 2017r., a więc:
-mieszkańców, 
-prowadzących działalność gospodarczą(kotły o mocy do 1 MW),
-właścicieli budynków wielorodzinnych,
-spółdzielnie, wspólnoty,
-samorządy lokalne.

Co reguluje uchwała antysmogowa?

Uchwała antysmogowa wskazuje rodzaj urządzeń grzewczych dopuszczonych do stosowania oraz rodzaj paliw zakazanych do stosowania, czyli w czym można spalaći co można spalać. Po co nam uchwała antysmogowa?Realizacja uchwały antysmogowej ma doprowadzić do poprawy jakości powietrza w regionie, a tym samym przyczynić się do poprawy naszego zdrowia i większego komfortu życia. Dogrzewam dom kominkiem na drewno. Jakie zastosowanie ma w stosunku do mnie uchwała antysmogowa?

Jeśli kominek nie spełnia wymagań ekoprojektu (spełnianie minimalnych poziomów efektywności energetycznej inorm emisji zanieczyszczeń dla sezonowych ogrzewaczy pomieszczeń na paliwo stałe), można go eksploatować wyłącznie do końca roku 2022. Takie wymagania są opisane w instrukcji dla instalatorów i użytkowników urządzenia. Nie oznacza to jednak konieczności wymiany kominka, jeśli zostanie on wyposażony w elektrofiltr (urządzenie redukujące emisję pyłu zgodnie zrozporządzeniem KE dot. ekoprojektu dla miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń). Niezależnie od powyższego od 1 września 2017 r. należy zadbać, aby drewno stosowane w kominku było suche (tzn. jego wilgotność nie powinna przekraczać 20% – można to uzyskać dobrym sezonowaniem).

Zamierzam wybudować dom i wyposażyćgo m.in. w kominek. Co powinienem wziąć pod uwagę?

Każdy nowo zainstalowany po 1 września 2017r. kominek musi spełniać co najmniej jeden zpodanych warunków:
-osiągać sprawność cieplną na poziomie co najmniej 80% lub
-być wyposażony welektrofiltr (urządzenie redukujące emisję pyłu zgodnie zrozporządzeniem Komisji Europejskiej dot. ekoprojektu dla miejscowych ogrzewaczy pomieszczeń).

Niezależnie od powyższego należy zadbać, aby drewno stosowane wkominku było suche (tzn. jego wilgotność nie powinna przekraczać 20% – można to uzyskać dobrym sezonowaniem).

Jakie drewno jest najlepsze do palenia w kominku?

Przede wszystkim suche. Suszenie naturalne trwa od pół roku do kilku lat wzależności od wymiarów drewna ijego wilgotności wynikającej z gatunku drzewa i pory roku, wktórym drzewo zostało ścięte. Najlepsze gatunki drzew do palenia wkominku to:
-dąb – pali się wolno i długo, posiada wysoką wartość opałową i dodatkowo nadaje się do wędzenia potraw,
-grab – uchodzi za najlepszy opał, pali się długo i daje dużo ciepła,
-jesion – to drewno zawiera mało wody już wstanie świeżym, a do tego schnie bardzo szybko, pali się długo i równomiernie,
-buk – ma wysoką wartość opałową.

Unikaj drewna drzew iglastych, które posiada dużo żywicy, przez co zanieczyszcza piec plamami, tworzy dużo dymu i zanieczyszcza wnętrze pieca oraz przewody kominowe.

Dlaczego spalanie wilgotnego drewna jest szkodliwe?

Spalanie wilgotnej biomasy prowadzi do znacznej emisji szkodliwych dla zdrowia substancji; ponadto jest mniej wydajne energetycznie, gdyż część energii spalania zostaje zużyta na odparowanie wilgoci. Wilgotnego drewna spala się nawet dwukrotnie więcej, co przekłada się na wyższe koszty ogrzewania. Im większa zawartość wody w drewnie opałowym, tym niższa temperatura spalania, a to oznacza brak całkowitego spalania części lotnych – niespalone gazy uciekają przez komin do powietrza, a smoła i sadza osadzają się wkominie i na wymienniku kotła, obniżając dodatkowo jego sprawność i przyspieszając korozję.

Idea „górnego spalania”, czyli spalania współprądowego, nie jest niczym nowym. Jej stosowanie (wwiększości przypadków, gdzie jest to możliwe i bezpieczne) przynosi pozytywny efekt, ale należy pamiętać, że nie jest to efekt, który pozwoli na dotrzymanie standardów jakości powietrza. Nawet jeśli przyjąć, że wszystkie zainstalowane obecnie pozaklasowe kotły komorowe i piece będą od tej pory użytkowane metodą „górnego spalania”, biorąc pod uwagę najlepsze wyniki, jakie uzyskano wlaboratorium IChPW, które przeprowadziło liczne serie badawcze, nie jest możliwe osiągnięcie kryteriów emisji nawet 3 klasy wg PN-EN 303-5:2012.

Dlaczego w uchwale antysmogowej brak jest zakazu spalania śmieci?

Taki zakaz już obowiązuje na mocy ustawy o odpadach. Co może grozić za niedostosowanie się do zapisów uchwały antysmogowej?Sankcje stosowane wprzypadku naruszenia postanowień uchwały określone zostały wart. 334 Prawa ochrony środowiska, który stanowi, że „kto nie przestrzega ograniczeń, nakazów lub zakazów, określonych w uchwale sejmiku województwa przyjętej na podstawie art. 96, podlega karze grzywny”. Zgodnie zart. 24 Kodeksu wykroczeń grzywna wynosi od 20 zł do 5000 zł, przy czym wpostępowaniu mandatowym można nałożyć grzywnę wwysokości do 500 zł, ajeżeli czyn wyczerpuje znamiona wykroczeń określonych wdwóch lub więcej przepisach ustawy 1000 zł(art. 96 Kodeksu postępowania wsprawach owykroczenia). Organem uprawnionym do nakładania mandatów na podstawie art. 334 Prawa ochrony środowiska na gruncie aktualnego stanu prawnego jest Policja oraz Inspektor Ochrony Środowiska.

Ceramiczne wyłożenie wnętrza paleniska tworzy warstwę chroniącą korpus, polepsza jakość spalania drewna, a także stanowi element dekoracyjny. Podstawowymi, powszechnie stosowanymi przy wyłożeniu wkładów materiałami są płyty szamotowe oraz wermikulit. Tworzywa te zasadniczo różnią się od siebie, a porównanie ich fizykochemicznych właściwości sprawiło, że obecnie odchodzi się od stosowania wermikulitu.

Produkty Unico wykładane są szamotem bądź ceramiką typu Refrabox. Zaletą płyt szamotowych jest gromadzie energii cieplnej podczas spalania, a po wygaszeniu kominka oddawanie jej. Szamot wpływa korzystnie również na przebieg procesu spalania – optymalizuje go, dogrzewa komorę i pomaga w dopaleniu się wszystkich gazów.

Refrabox jest innowacyjnym rozwiązaniem używanym jedynie przez firmę Unico. To wyłożenie o zwiększonej trwałości, całkowicie odporne na ogień i produkty spalania oraz na udary mechaniczne. Dzięki zdolnościom akumulacyjnym ceramiki Refrabox ciepło może być szybciej przekazywane na ściany i otoczenie. Oprócz tego wkłady wyłożone tym materiałem są bardziej odporne na zmiany temperatur.

Zdecydowana większość naszych kamieni może być stosowana do wykończenia posadzki w domu. Odradzamy jedynie korzystanie z polerowanych marmurów oraz miękkich wapieni. Duże znaczenie ma oczywiście stopień wykończenia, a w związku z tym faktura kamienia. O ile marmur polerowany nie powinien być użyty do wykończenia podłogi, o tyle w wersji matowej lub szczotkowanej może zostać z powodzeniem zastosowany.

W tym przypadku kluczowe będzie kryterium mrozoodporności oraz struktury kamienia. W przypadku wykończenia elewacji najczęściej stosuje się większość rodzajów granitów i bazaltów, piaskowce, niektóre wapienie oraz spieki kwarcowe Laminam

Naszym klientom najczęściej rekomendujemy granity, kwarco-granity Quarella oraz spieki kwarcowe Laminam. Wskazane produkty spełniają typowo kuchenne wymagania, a więc są twarde, trudne do zarysowania i bardzo odporne na zaplamienia. 

Bardzo ostrożnie stosujmy w kuchni wykończenie marmurowe. Pamiętajmy, że marmury są wrażliwe na działanie kwasów m.in. octu, cytryny itp. Impregnacja marmuru uchroni go jedynie przed pospolitymi plamami, ale nie zapewni mu odporności na kwasy. Dlatego kamień ten mogą stosować w kuchni osoby świadome i lubiące dbać o czystość i higienę

Idealnym materiałem do tego typu prac są granity, spieki INTERSPIEK, porfiry czy bazalty. Należy również pamiętać, że faktura kamienia powinna być antypoślizgowa np. płomieniowana lub pisakowana.

Podobnie jak w przypadku ścieżek ogrodowych najlepiej sprawdzą się granity, spieki INTERSPIEK, porfiry czy bazalty. Tutaj również należy postawić na antypoślizgową fakturę kamienia np. płomieniowaną lub pisakowaną. Zdecydowanie unikajmy kamienia polerowanego i matowego nawet w przypadku zadaszonych, ale otwartych powierzchni.

Kamień który sprowadzamy pochodzi praktycznie z całego świata, w tym Azji, Ameryki Południowej, Afryki Północnej, Europy.

Należy pamiętać, że mamy do czynienia z kamieniem naturalnym, a nie sztucznym produktem z fabryki o całkowicie ustandaryzowanym wyglądzie. Kamienie jednorodne są praktycznie identyczne. Mamy w swojej ofercie również kamienie bardzo użylone, które w sposób naturalny różnią się od siebie. Dla miłośników kamienia naturalnego stanowi to jednak dodatkowy walor świadczący o ich niepowtarzalności, a nie mankament. Aby ewentualne różnice nie były zbyt znaczące, każda dostawa jest odpowiednio podzielona na numery bloków, a każda płyta o tym samym numerze bloku - jest wycięta z tego samego surowca. 

Spieki kwarcowe to kompozycja naturalnych materiałów, w szczególności  kwarcu, iłów łupkowych, skał  granitowych i pigmentów ceramicznych. Granulat z powyższych surowców zostaje najpierw sprasowany. Następnie stosowana jest innowacyjna technologia spiekania granulatu, który wypalany  jest w temperaturze 1220 stopni. Dzięki tej metodzie powstają wielkoformatowe płyty, które są idealnie płaskie i mogą być docinane na konkretny wymiar  z bardzo dużą dokładnością. Płyty Laminam dostępne są w rozmiarze nawet 360 cm x 120 cm przy jednoczesnej grubości od 3 do 12 milimetrów. Jest to materiał bardzo wytrzymały, który poza dekoracją wnętrz stosowany jest m.in. jako okładzina elewacji budynków. We wnętrzach płyty ze spieków kwarcowych mają bardzo szeroki wachlarz zastosowań. Mogą być używane, jako wykończenie podłóg, ścian i mebli. Bardzo często z płyt Laminam wykonywane są blaty kuchenne i łazienkowe oraz parapety.